عدم تقارن اطلاعات درحقوق بانکی (مطالعۀ موردی: قراردادهای تسهیلات سندیکایی)

     لازمۀ موفقیت در فعالیت‌های اقتصادی دسترسی به اطلاعات صحیح و موثق است. در سایۀ دسترسی به اطلاعات صحیح و قابل اعتماد می‌توان از فعالیت در بازارهای مختلف سود جست. چنانچه در بازاری یکی از طرفین نسبت به طرف دیگر اطلاعات بیشتر یا مهم‌تری داشته باشد، عدم تقارن اطلاعاتی رخ می‌دهد که ممکن است به ناکامی بازار بینجامد. از جمله بازارهای مهم، بازار پولی و بانکی است که در آن اطلاعات مالی و اقتصادی، اهمیتی به‌مراتب بیشتر از سایر بازارها دارند. عدم تقارن اطلاعاتی در این بازار تأثیرات مخربی خواهد داشت. یکی از مهم‌ترین فعالیت­های بازار پولی و بانکی، فرایندهای مرتبط با اعطای تسهیلات از سوی بانک‌هاست. تسهیلات سندیکایی یکی از انواع تسهیلات است که از سوی چند بانک یا مؤسسه به‌صورت مشترک به متقاضی پرداخت می‌شود. ساختار این نوع تسهیلات به‌گونه‌ای است که ریسک ناشی از عدم تقارن اطلاعات می‌تواند سازمان آن را دچار خدشه سازد. در این مقاله با روشی تحلیلی به بررسی مسئلۀ عدم تقارن اطلاعاتی با توجه به ساختار این تسهیلات و عوامل آن از جمله خطر اخلاقی و گزینش نادرست می‌پردازیم. براساس نتایج  این تحقیق احتمال وقوع عدم تقارن اطلاعاتی و عوامل آن بین اعضای سندیکا و بانک عامل و پیشگام و نیز بین متقاضی و اعضای سندیکا وجود دارد. به‌منظور جلوگیری از عدم تقارن اطلاعاتی و پیامدهای آن نیز پیشنهاد‌هایی ارائه می‌شود.